Het aandachtsgebied Wmo valt in grote lijnen samen met de werkingssfeer van de Wet maatschappelijke ondersteuning.
De Wet maatschappelijke ondersteuning beoogt, burgers zo goed mogelijk in staat te stellen om deel te nemen aan de samenleving. De Wmo verplicht gemeenten om ondersteuning te bieden aan mensen die daar moeite mee hebben, zoals ouderen en mensen met een beperking. De wet onderscheidt drie aandachtsgebieden:
- bevorderen van de sociale samenhang, de mantelzorg, het vrijwilligerswerk, de veiligheid en. de leefbaarheid in de gemeente, alsmede voorkomen en bestrijden van huiselijk geweld;
- ondersteunen van de zelfredzaamheid en participatie van personen met een beperking of met chronische, psychische of psychosociale problemen, indien mogelijk in de eigen leefomgeving;
- bieden van opvang en beschermd wonen.
De gemeente biedt ondersteuning door middel van algemene voorzieningen en maatwerkvoorzieningen.
Algemene voorzieningen zijn in principe vrij toegankelijk. De toegang tot een algemene voorziening kan beperkt zijn tot een specifieke doelgroep, maar kan ook open staan voor iedere burger. Kenmerk is, dat geen onderzoek naar de specifieke behoeften van de persoon plaatsvindt.
Te denken valt aan voorzieningen als sociaal vervoer, een maaltijdvoorziening, een klussendienst, sociaal-culturele voorzieningen, etc. Voor een algemene voorziening kan een eigen bijdrage worden gevraagd.
Maatwerkvoorzieningen zijn toegesneden op de specifieke behoeften van de cliënt. Aan het toekennen van een voorziening gaat een onderzoek vooraf, via het zgn. keukentafelgesprek. De cliënt heeft het recht om zich tijdens dat gesprek te laten bijstaan door een vertrouwenspersoon. Een voorziening wordt alleen toegekend als de cliënt niet in staat is om zelf of met behulp van zijn omgeving tot zelfredzaamheid of participatie te komen. De gemeente geeft daartoe een beschikking af. Het kan gaan om zaken als huishoudelijke hulp, een vervoersvoorziening, een fysiek hulpmiddel, een woonvoorziening of een woningaanpassing, voor zover die niet gebruikelijk is voor iemand die zonder beperkingen door het leven gaat. Voor een maatwerkvoorziening wordt een inkomensafhankelijke bijdrage gevraagd. De gemeente heeft de criteria voor het toekennen van een maatwerkvoorziening en voor de hoogte van de eigen bijdrage in een verordening vastgelegd, e.e.a. binnen de wettelijke kaders.